wat nu weer!

Ehh tja, 87 km vandaag, maar dat komt omdat er nergens een camping aan de route lag...
Zoveel begraafplaatsen gezien vandaag, word er een beetje triest van, Engelse en Canadese etc. Het heet ook niet voor niets de verdedigingslinie route (eerste WO).
Veel grindroutes gefietst. Dacht al, waarom wordt er een geasfalteerde alternatieve route aangeboden... Al die kuilen in de weg maakte dat 1 voortas constant losschoot, vooral als ik flinke vaart had! Irrie! Morgenochtend even aan sleutelen...uche...
Het is al een beetje heuvelig hier, heerlijk om na dat zwoegen omhoog naar beneden te suizen. Dat zijn van die geluksmomenten.
Nog zo'n geluk is dat de camping waar ik pas laat aankwam (19:30 u) een verwarmd zwembad heeft. Om 21:00 u een duik genomen en daarna m'n prak van gisteren opgewarmd. Dit keer een flesje Bordeaux erbij. Nu voor de receptie, waar het internetsignaal het sterkste is, op een bankje m'n blog aan t schrijven. M'n lange ondergoed heb ik al aan, kan zo m'n bed inrollen.