kon het weer niet laten

Kon het niet laten hier nog een dagje extra te blijven

En zo gebeurt het steeds weer als ik het ergens echt naar m’n zin heb, dan blijf ik plakken. Ik heb daarom al een tijdje geleden bedacht dat Barcelona de eindbestemming is en dat ik daarna naar huis ga. Het wordt dus geen rondje Barcelona!
Na de rustdag ben ik daadwerkelijk om 6 uur opgestaan en echt vroeg vertrokken. Het was een beetje bewolkt en dat vond ik voor de klim over de Pyreneeën geen enkel probleem haha! Het valt me op dat het klimmen me erg goed afgaat en ik geniet ervan. Het geeft me zo’n geweldig gevoel als ik die bergen trotseer. Als ik naar beneden kijk om te zien waar ik vandaan kwam en die kleine weggetjes zigzaggend naar boven zie kronkelen, dan ben ik één met de berg (ohh wat psychedelisch).
Goed, nu even weer nuchter, de Spaanse kant is meteen anders. Met 50-60 km p.u. sjeesde ik door een landschap waar veel stukken bos zijn afgebrand. Zwarte bomen. Beetje creepy.
De lucht werd steeds dreigender en af en toe voelde ik een spetter. Snel doorgefietst naar de stad van Salvador Dali. Figueres. In een steegje achter het Rambla zag ik een klein cafeetje en nam plaats op een piepklein terras met een cerveza. Hier heb ik Daniël ontmoet, een Hollandse straatmuzikant. Leuke knul van ongeveer 25 jaar, die het ‘normale’ leven de rug heeft toegekeerd en nu geld verdient op straat (en overigens niet weinig per dag verdient!). Hij is hier al een paar maanden en heeft mij kennis laten maken met de eigenaar van Hostal Barretina achter het Rambla. Scheelt €105,- per nacht met de tent ernaast