in the middle of nowhere

Woensdag, wat een dag

De bakker kwam op de camping dus had ik een ontbijtje van 2 petit pain au chocolat en een stokbrood voor onderweg. De rest zou ik wel bij een supermarktje ‘alimentation’ halen.
Prachtige route, alleen maar op en neer, soms maar met 6 km naar boven en met 50 km p u naar beneden. Door veel gehuchtjes gereden maar helaas was nergens een winkeltje. Zelfs geen kroegje waar je even een bakkie kon doen. En dat 72 km lang! Niets, nada, rien!!
Het enige wat ik bij me had was dat stokbrood en een appel. Op een gegeven moment toen ik zo’n beetje desperate was, heb ik olijfolie op het stokbrood gedaan en zout eroverheen gestrooid, zodat ik toch weer wat naar binnen kreeg.
Op m’n iPhone gezocht naar een camping, gebeld om te vragen of ik daar ook kon eten (jah!) en daar naar toe gefietst. Kwam laat aan maar madame heeft frites voor me gebakken met steak erbij (platte gehaktbal) en ik was dolgelukkig! Het wijntje (witte Elsaz) maakte alles weer goed.
Ik sta hier in m’n eentje op de camping en wordt door de Patron verwend. Zelfs wat toastjes en een pot jam kunnen kopen voor morgen alvast. You never know...
Morgen hoop ik op de route naar Barcelona te komen en ben ik van deze route af. Dan richting het Zuiden.
Het was warm vandaag en morgen wordt het 30 graden zei de patron. Hmm... Zal onderweg wel weer moeten aanbellen bij mensen voor water in m’n bidons, zoals vandaag, zeker als er onderweg niets te kopen valt.